Naast Arnhem Eagles kent de Arnhemse sportwereld nog een basketballvereniging: Blue Flubbers. Deze vereniging is een beetje in de vergetelheid en anonimiteit geraakt, maar bestaat nog steeds. Sterker nog, al 50 jaar.
De Arnhemse basketballvereniging Blue Flubbers werd in 1975 opgericht door studenten van de MEAO. De toen 18- 19 jarigen hadden onder leiding van Henk Gemser het schoolbasketballtoernooi georganiseerd door de Gemeente Arnhem, gewonnen. Henk Gemser, oud schaatscoach en zeer bevlogen gymnastiekdocent, enthousiasmeerde de studenten om door te gaan met hun sport. En dat was niet tegen dovemansoren gezegd. In juni 1975 werd ten huize van de familie Lammertink aan de Slaakweg in Arnhem Blue Flubbers opgericht door Freek Hogenhout, Jill Holman, Paul Jansen, Paul Lapian, Wim Lammertink, Pim Schouten, John de Vries, Harrie Weeber (ꝉ) en Gerrit Wijers.
Aangezien de selectie te krap was voor één team en de vereniging minimaal 12 leden diende te hebben, werden Albert van Geelen en Evert Meijrink als spelend lid toegevoegd. Ook een scheidsrechter moest er geleverd worden, gelukkig was Gerard de Geus bereid deze taak op zich te nemen. Hogenhout werd trainer/speler, trainen en wedstrijden in de gymzaal van de MTS aan de Thorbeckestraat en de kantine was de woning van Hogenhout. Zo werden de eerste jaren met veel behelpen en koude douches doorstaan. Memorabel was de berichtgeving naar de krant toe. De redactie wilde namen hebben van topscorers, maar coach Hogenhout was daar niet van gediend en wel om de volgende reden. Een echtgenoot ging in de rust van de wedstrijd kijken hoeveel punten haar man gescoord had. Zij vertelde hem dan de stand van zaken, waarna deze speler de tweede helft alles in het werk stelde topscorer te worden. Ging dus alles alleen doen om zo in de krant te komen. Derhalve werd daar een stokje voor gestoken.
Vredenburghal
Gelukkig kon eind jaren zeventig gebruik gemaakt worden van de Vredenburghal aan de Slochterenweg in Arnhem Zuid. Daar ging een nieuwe wereld open. Mooie accommodatie, gezellige kantine, goede samenwerking met RSVV, de wijkvereniging en een jeugdige wijk. Hetgeen zorgde voor een aanwas van het ledental. In no time waren er drie senioren-, twee junioren- en niet veel later een miniteam. De vereniging groeide gestaag, diverse vrouwen- en jeugdteams kwamen erbij. De accommodatie was helaas te klein om alle teams te huisvesten. Ook voldeed de Vredenburghal niet aan de eisen van NBB. Zo ontbrak een toeschouwersaccommodatie en een nooduitgang. Daarom werden de thuiswedstrijden zowel in Sporthal de Laar als in de Elderveldhal afgewerkt.
Toernooien
Beroemd zijn de vele internationale toernooien welke Blue Flubbers bezochten. Paul Lapian daarover: “Natuurlijk gingen wij voor de winst, maar de derde helft was net zo belangrijk als de eerste twee. Wat niet wegneemt dat wij diverse toernooiwinsten op ons naam konden schrijven.” Bekend werd het strijdlied van de Flubbers: “Warum ist es am Rhein so schȍn, weil die Flubbers dort spielen und niemals verlieren. Darum ist is am Rhein so schȍn.”
Lapian vervolgt: “Misschien werden we daarom alleen al uitgenodigd, we waren een gezellig alsook een sportief team. We werden zelfs uitgenodigd om naar Turijn te komen. Maar dat is er helaas niet van gekomen.”
Zwarte bladzijde
Helaas zijn er in die vijftig jaar ook diverse leden ons ontvallen. En één gemis blijft ons heel erg op het netvlies gebrand. In 1993 overleed ons meest sportieve lid Harrie Buurma aan die vreselijke ziekte. 40 jaar jong. Dat was een vreselijke dreun voor de hele vereniging.
Kader
Zoals bij vele sportverenigingen kwam het vele (vrijwilligers-) werk op de schouders van slechts enkele leden terecht. De klad kwam er in. In 2000 werd de laatste competitiewedstrijd gespeeld. Maar de vereniging bleef bestaan. De animo om te blijven basketballen was er nog steeds, alleen de verplichtingen die de competitie met zich meebracht, had niemand meer zin in.
Tot op heden wordt er dus nog steeds gebasketbald in de Vredenburghal op maandagavond. En wat zeker nog te vermelden is, dat drie mensen die ook bij de oprichting van de club aanwezig waren nog steeds actief meedoen. Het tempo is wat lager maar het balgevoel blijft bestaan. En daarom bestaat Blue Flubbers ook nog steeds, al vijftig jaar lang!
Reünie
Ter gelegenheid daarvan wordt op 21 juni a.s. in de Vredenburcht (nieuwe naam voor de Vredenburghal) een receptie/reünie gehouden waarbij ieder (oud-) lid uiteraard van harte welkom is. Vanaf 15.00 tot 18:00 uur zijn de deuren open!
Aanmelden kan nog steeds via: PCTS@hotmail.nl