Op de dag waarop dé nummer vier van Vitesse, Theo Bos, werd herdacht, boekte Vitesse overwinning nummer vier van 2025. De 1-0 winst in het Gelredome tegen MVV Maastricht werd daarmee voorzien van een passende symboliek.
Een goede wedstrijd was het zeker niet. Daarvoor ging er aan beide kanten te veel mis. Maar zo’n foutenfestival kan wel vermakelijk zijn, als het leidt tot kansen en verrassende situaties in en om de beide strafschopgebieden. En dat gebeurde.
De eerste twintig minuten vormden het beste deel van de wedstrijd voor de formatie van trainer John van den Brom. Met dank aan de Limburgers, die het gretig aanvallende Vitesse hielpen door fout op fout te stapelen. Na die beginperiode herpakte de Maastrichtse middenmoter zich enigszins en begonnen de geelzwarten zelf meer fouten te maken. Toen ontstond een wedstrijd met kansen over en weer, die nou niet bepaald van hoog niveau, maar wel vermakelijk was.
Op de opstelling die de trainer had gemaakt, viel dit keer niets aan te merken. Linkspoot Bakker in het centrum van de verdediging, Rechtspoot Kreekels als rechtsback als vervanger van de geblesseerde Egbring, Cornelisse als middenvelder in plaats van de ook gekwetste Koller, het waren logische keuzes. Verheugend, want die logica heeft bij Van den Brom dit seizoen nogal eens ontbroken.
Het was jammer dat Arnhemmer Zarrouk al na ruim een kwartier naar de kant moest. Voor hem kwam de Griek Tsingeras, die gelukkig aardig inviel, al kwam bij één diepe bal zijn gebrek aan sprintsnelheid schrijnend aan het licht. Dat daar geen tegengoal uit kwam, was alleen te danken aan de slechte afronding door de alleen voor invaller-keeper Bramel verschijnende MVV-speler.
Dat Bramel op dat moment het doel verdedigde, kwam doordat doelman Van Sas na ruim een half uur het veld moest verlaten. Op een brancard waar hij op geholpen moest worden met een op het oog dus ernstige blessure die niet (of in ieder geval niet direct) voortvloeide uit een spelsituatie. Mysterieus dus. Erg vreemd dat we nergens terug hebben kunnen horen of lezen wat er met hem aan de hand was. En nou weet ik wel dat er tegenwoordig (zwaar overdreven) privacyregels gelden, maar enige uitleg zou toch wel mogelijk en gewenst zijn geweest. Ik sloeg daarom afgelopen maandag met extra interesse De Gelderlander open, maar nee hoor, iedere toelichting op deze vervelende situatie ontbrak en op het moment van schrijven van dit stuk, drie dagen later, nog steeds.
Het was jammer dat twee spelers die als sterkhouders van het team gelden een iets mindere dag hadden. Zowel Büttner als Yegoian haalden weliswaar een ruime voldoende, maar blonken niet uit. Andere echte uitblinkers kende het Arnhemse team ook niet, maar gelukkig konden we wel tevreden zijn over de spirit die het toonde. We zagen vanaf het eerste fluitsignaal de wil om de tegenstander onder druk te zetten en het initiatief te nemen en te houden. Dat lukte in de beginfase goed en daarna alleen bij vlagen, maar de intentie was goed. Dat helpt om een wedstrijd leuk te maken en kweekt goodwill.
Daar moet de ploeg het ook van hebben, want het is nu eenmaal zo, dat die dit seizoen in sportief opzicht niets meer te winnen heeft. Dus het parool voor Van den Brom en zijn jongens moet blijven: hard werken met de kop vooruit en lef in het spel en dan maar kijken wat dat oplevert. En gezien de tekortkomingen en enorme wisselvalligheid van ploegen in de KKD kan dat nog regelmatig een goed resultaat zijn ook. Dat hebben de vijf wedstrijden tot nu toe in 2025 wel bewezen.
Zo doorgaan dus, met de juiste instelling en hopelijk ook telkens met logische opstellingen. De vierde periode gaat maandag a.s. beginnen bij Jong FC Utrecht. Daarvoor komt a.s. zaterdag nog het duel uit tegen FC Eindhoven. Voor Vitesse moet het een erezaak zijn om in de lichtstad optimaal te presteren en in de laatste periode zo hoog mogelijk te eindigen. Aan de steun van de supporters zal het niet liggen, die is er tot nu toe zowel uit als thuis in grote aantallen en nadrukkelijk geweest en dat zal ongetwijfeld zo blijven.
Vitesse-MVV Maastricht 1-0
- Yegoian 1-0