oktober 23, 2024
Spelen met lef, initiatief durven nemen, de beste tactiek

De twee uitwedstrijden in vier dagen tijd tegen respectievelijk FC Den Bosch en FC Dordrecht leverden Vitesse slechts één punt op. En in beide duels ging het, zoals al vaker, in de slotfase fout. In Dordrecht zelfs luttele seconden vóór het eindsignaal. Uitermate zuur en ook onnodig.

Om te beginnen de wedstrijd in Brabant. Dat was er één om gauw te vergeten, niet alleen vanwege het zwakke voetbal, maar ook om het ronduit schandelijke gedrag van zich FC Den Bosch-supporters noemende hooligans. 

De eerste twintig minuten waren heel aardig, met een Vitesse dat het initiatief nam en FC Den Bosch terug drukte. In de periode daarna ging de ploeg van trainer John van den Brom te veel fouten maken, waardoor de Brabantse formatie in de wedstrijd kon komen. De fraaie goal van Jonathans kort voor de rust uit een ingestudeerde corner kwam op dat moment dan ook als een verrassing.

Na de wanordelijkheden en de daarop volgende lange onderbreking ging Vitesse alleen maar achteruit lopen. FC Den Bosch kon de eigen helft steeds met de bal oversteken zonder een Vitessenaar tegen te komen. Dat is vragen om moeilijkheden, want op die manier kon de heel matig spelende koploper in de wedstrijd komen. Met een fantastisch tweede doelpunt ver in de tweede helft leek Jonathans alsnog voor een punt te kunnen zorgen, maar in de absolute slotfase ging het alsnog mis.

Het is natuurlijk een slechte zaak  en sneu voor Jonathans dat zijn twee beauty’s niets opleverden. Maar een ploeg die terug gaat lopen en de ene na de andere bal in het eigen strafschopgebied ziet ploffen, moet niet gek opkijken, als er dan enkele ballen in het net verdwijnen. En bedrijfsongevallen in de vorm van ongelukkige tegengoals zijn in een telkens overvol strafschopgebied natuurlijk geen verrassing. Het is veel beter om te proberen te blijven voetballen, dat zou vier dagen later in Dordrecht opnieuw blijken. 

Uit het interview met Van den Brom in Den Bosch na afloop begreep ik dat hij het er niet mee eens was dat de ploeg na rust zo ver terugzakte. Dan vraag ik me af hoe het kan dat hij niet in staat was om dat snel te corrigeren.  Een ander groot vraagteken voor mij is waarom Van Duivenbooden ineens op de nummer 10-positie in de opstelling verscheen. Een beperkte spits zonder de creativiteit die op die plek nodig is.  Yegoian was daar een logische keuze geweest. 

Na een deceptie zoals in Den Bosch is het fijn dat er al weer snel een volgende wedstrijd komt. En gelukkig kende het duel bij FC Dordrecht meerdere fasen van goed voetbal van de geelzwarte formatie. Daaruit bleek (nogmaals) dat de Arnhemse selectie potentie heeft. Helaas kwamen ook de zwakke punten weer aan het licht.

Het veldspel was bij vlagen goed. Dat zou nog beter zijn geweest, als het middenveld Tsingaras-Tielemans-Yegoian in het veld zou hebben staan. Van die drie stond nu alleen de Griek aan de aftrap. De meerwaarde van de fijnbesnaarde technicus Tielemans bleek overduidelijk toen hij voor de geblesseerde Koller inviel. En Yegoian, ja, waar bleef deze zeer talentvolle Georgiër??

Achterin was weer het bekende beeld te zien. Doelman Bramel is en blijft een steunpilaar. Rechtsback Egbring doet het heel aardig, maar maakt af en toe nog foutjes die bij zijn zeer jeugdige leeftijd passen. De centrumverdedigers hebben behoorlijk wat duelkracht en zijn opbouwend niet slecht, maar zijn kwetsbaar op snelheid. Linksback Büttner is ook geen sprinter en moet op een alles-of-niets-manier zijn directe duels winnen, wat trouwens veel lukt. Zo niet, dan volgt een overtreding,  met vaak gele kaartrisico. De grote meerwaarde van de aanvoerder ligt in zijn spel aan de bal en de passie waarmee hij speelt.

Het gebrek aan snelheid in de defensie maakt de ploeg kwetsbaar in situaties waarbij de achterhoede ver van de goal af komt te spelen. Om druk te zetten op de tegenstander is dat wel nodig, met het risico op gevaarlijke, snelle tegenstoten. Toch is dat naar mijn overtuiging de beste tactiek. Spelen met lef spelen, initiatief durven nemen. Dat kan dus weleens fout gaan, maar op KKD-niveau niet zo vaak. Massaal achteruitlopen is veel gevaarlijker, dat hebben we ook in deze twee wedstrijden weer gezien. Was de ploeg maar gewoon blijven proberen te voetballen.

Bij alle misère van deze twee uitduels is het een opsteker om te zien dat het probleem op de positie van linkerspits is opgelost. Macheras was in Den Bosch al goed, maar in Dordrecht nog beter. Met Jonathans aan de rechterkant zijn beide vleugels nu uitstekend bezet. Alleen centraal voorin heeft nog geen van de kandidaten echt kunnen overtuigen. Ook de als zeer talentvol beschouwde jeugdspeler Bas Huisman niet. Al merk ik ter verdediging van hem op dat hij twee keer in de slechte eindfase van de ploeg inviel en nauwelijks een speelbare bal kreeg.

Tot slot nog een opmerking over de contractbesprekingen met Jonathans. Ik spreek hem aan op zijn gevoel voor de club. Hij komt uit de eigen jeugd en woont op een steenworp afstand van het stadion. Het zou hem sieren, als hij binnenkort een nieuw, wat lucratiever contract ondertekent, zodat de club bij een eventueel tussentijds vertrek een behoorlijk transferbedrag kan vragen. Jonathan, je hebt zoveel talent, de categorie clubs die voor jou zullen komen, gaan dat echt wel betalen, je komt toch wel weg. Laat nu zien dat je een echte Vitessenaar bent.

Aangezien het behalen van de tweede periodetitel nu al een utopie is kan Van den Brom de komende acht wedstrijden gebruiken om de aanvallende tactiek waarvan (ook) hij voorstander zo goed mogelijk bij zijn ploeg in te slijpen. Om te beginnen vrijdagavond thuis tegen Jong PSV.  

FC Den Bosch-Vitesse 4-2

44. Jonathans 0-1, 59. Gravenberch 1-1, 78. De Groot 2-1, 81. Jonathans 2-2, 83. Bakala 3-2, 90. Van Hedel 4-2

FC Dordrecht-Vitesse 2-2

48. Macheras 0-1. 67. Schuurman 1-1, 88. Jonathans 1-2, 90. Codutti 2-2