Dat een club niet altijd goed hoeft te spelen om ruim te winnen, bewees Vitesse bij de 0-4 overwinning afgelopen vrijdag bij FC Eindhoven. En hoe een duel onnodig kan worden verloren lieten de Arnhemmers dinsdagavond met de 3-2 nederlaag bij MVV in het verre Maastricht zien.
Aan de twee uitbeurten zal iedereen die Vitesse een warm hart toedraagt dus gemengde gevoelens hebben overgehouden. Ruime winst in Eindhoven, maar met spel dat veel minder goed was dan de uitslag doet vermoeden. Het aantal goede aanvallen van de ploeg van trainer Rüdiger Rehm was op de vingers van één hand te tellen. Over de volle negentig minuten creëerde het Arnhemse team maar een stuk of drie, vier kansen. En toch boekte het een klinkende 0-4 zege dankzij vier prachtige doelpunten. Vitessesupporters met een beetje kennis van zaken zullen door dit resultaat heen hebben kunnen kijken en met mij hebben geconstateerd dat er die avond veel aan het spel mankeerde. Tegen het uitermate zwak spelende FC Eindhoven bleef dat gelukkig onbestraft.
Vier dagen later in Maastricht was het spel in veel opzichten beter. Alle statistieken waren in het voordeel van de ploeg van trainer Rüdiger Rehm, behalve die van de doelpunten. Even dreigde zelfs een forse nederlaag, maar Vitesse heeft er een specialiteit van gemaakt om tegenstanders in de eindfase van wedstrijden met alles-of -niets-spel in grote problemen te brengen. Het leidde dit keer tot twee goals en als de wedstrijd vijf minuten langer had geduurd, was de gelijkmaker waarschijnlijk ook nog gevallen.
We moeten ons blijven realiseren dat we na de wederopstanding van de club niet te veel mogen verwachten, maar toch levert de 3-2 in Maastricht een zuur gevoel op. Die was namelijk volkomen onnodig. Kijk alleen al naar de tegengoals. Bij de 1-0 leek het buitenspel, op tv was dat bij gebrek aan voldoende kamera’s niet te zien. Met een VAR (en dan dus meer kamera’s) was die treffer mogelijk afgekeurd. De 2-0 was een eerste klas zondagsschot, de 3-0 het gevolg van een actie waarbij tegenstander Silva Timas de toverspreuk ‘Sesam, open u’ leek te hebben uitgesproken. De wijze waarop Markelo en (de verder goed spelende) Steffen hier de ruimte dachten te moeten bespelen, was ronduit kolderiek.
Tel daarbij op dat vlak voor rust de 1-1 uit een corner die door Steffen vanuit een mêlee aan elkaar hinderende spelers werd ingekopt, werd afgekeurd. Op de (onoverzichtelijke) tv-beelden was geen overtreding te zien. Scheidsrechter Martens had het nemen van de hoekschop uitgesteld om met name Steffen even toe te spreken en ik had de indruk dat hij zich toen had voorgenomen om bij opnieuw volgend gedrang de aanvallende partij te bestraffen. Ook hier had een VAR uitkomst kunnen bieden.
Graag plaats ik nog wat kanttekeningen op technisch vlak. De mindere kanten bij Vitesse waren in beide wedstrijden de bezetting van de linksbackpositie en die van de twee spitsen. Voor mij was onbegrijpelijk dat de geblesseerde Büttner werd vervangen door Markelo. Deze speler is stijf rechts en kan vrijwel niets met zijn linkerbeen. Hij kan op die positie dus niets met wat in vaktermen ‘zijn buitenste been’ wordt genoemd en moet bij iedere bal die hij in de opbouw krijgt vaak terug- en in ieder geval altijd naar binnen draaien. Ook verdedigend is die positie op links ongemakkelijk, omdat een rechtsbenige dan een buitenom gaande tegenstander met zijn binnenste been moet gaan tackelen. Markelo liep in Eindhoven al rond als een kat in een vreemd pakhuis, maar mocht in Maastricht gewoon blijven staan. Dat is in mijn ogen de eerste slechte keuze van Rehm sinds hij in Arnhem is begonnen, die hij pas in de zeventigste minuut herstelde. Met de linksbenige Bakker begon de opbouw vanaf dat moment meteen beter te lopen. Mocht Büttner aanstaande vrijdag nog niet terug zijn, dan is Bakker met zijn vergelijkbare speelstijl de aangewezen vervanger.
Dan de spitsen, Huth, Pinto en Bannis. Ik heb bij hen mijn twijfels.. Huth is een harde werker, kan aardig koppen en houdt een verdediging in ieder geval flink bezig. Daar ligt zijn waarde voor de ploeg, maar hij is niet echt snel, heeft geen actie in huis en is ook geen echte afmaker. Pinto viel twee keer veelbelovend in, maar kon zijn basisplaats in Maastricht niet waarmaken, Bannis heeft nog weinig speelminuten gekregen. Vanuit het verleden ken ik hem als een ‘net niet-spits’. Een leuke techniek, ook redelijk snel, maar een beetje slapjes, iemand die zich te vaak de kaas van het brood laat eten. Hopelijk kan hij dat beeld veranderen, zijn doelpunt als invaller moet daarbij een stimulans zijn.
Een andere jongen met tot FC Eindhoven weinig speelminuten heeft wél direct indruk gemaakt: rechtsback Bonnah. Hij verraste me met zijn snelheid, zijn drive naar voren en een aantal prima voetbalacties. De op links mislukte Markelo is rechts achterin veel beter dan links, maar moet toch vrezen voor zijn basisplaats.
Vrijdag komt Roda JC op bezoek in het ongetwijfeld weer kolkende Gelredome. Zoals iedere KKD-ploeg zal ook deze tegenstander per wedstrijd ups en downs kennen. Vitesse heeft die uiteraard ook, maar kan hopelijk van de mindere momenten van de Limburgers profiteren.
FC Eindhoven-Vitesse 0-4
- Tahaui 0-1, 55. Schikora 0-2, 63. Pinto 0-3, 87. Zonneveld 0-4
MVV-Vitesse 3-2
- Silva Timas 1-0, 49. Mmaee 2-0, 69. Silva Timas 3-0, 82. Steffen 3-1, 86. Bannis 3-2