Het kon wel eens een zware dag worden voor een aantal jongens. Woensdag 14 mei stonden de eerste serieuze beklimmingen op het programma. De rit van Castel di Sangro naar Tagliacozzo gaat drie keer over een bergtop met beklimmingen tot soms 11%. Kortom, 168 uitdagende kilometers.
Eindelijk zijn de wielertenues aangekomen. Ze waren al eerder klaar natuurlijk, maar de vrachtwagen die ze vervoerde raakte betrokken bij een ongeluk en is in de brand gevlogen. Het is een spoedklus geworden om toch zo snel mogelijk nieuwe te laten bedrukken. Maar het resultaat mag er zijn.
Weergoden werken niet mee
Eens te meer blijkt dat wielrennen niet alleen een kwestie is van kilometers afleggen. Dat is prima te doen met een lekker opwarmend zonnetje in de rug. Maar als de weergoden anders beslissen wordt het karakter op de proef gesteld. Dan gelden plots andere wetten en gaat het ook over de veiligheid van de renners. Ronald (55) heeft de nodige wielerervaring opgedaan. Op zijn palmares staan naast de Tour de France en de Vuelta ook alle wielerklassiekers en de 100colstocht genoteerd en dan tellen we de ‘kleinere’ tochten niet eens mee. Zelfs voor zo’n ervaren cycleur was het een zware dag. Ronald: “Zo’n 5 minuten voor de lunchplek begon het weer te regenen en te hagelen. Ik was helemaal doorweekt en koud geworden. Tijdens de lunch stond ik helemaal te bibberen en heb ik besloten de laatste kilometers met de busjes verder te gaan”
Uitdagend
Deze route was een behoorlijke uitdaging. Niet alleen qua hoogte meters (3416 km) maar meer vanwege het weer. Elke dag worden we verrast door ontzettend harde regen. Voor zeven renners waren de omstandigheden te zwaar. Zij hebben de laatste 64 kilometers met het busje afgelegd. Best wel een teleurstelling omdat ze allemaal heel graag alles van de Giro hadden willen rijden. Maar dan geldt toch—- veiligheid voorop.
Voor Ton (57) is het een geweldige dag: “Ik had een superdag, ik vond het geweldig! Ik hou ervan om lekker voluit en gedeeltelijk voorop te fietsen. Ik hou al mijn tellertjes goed in de gaten hoor: wattage, snelheid en hartslag. Ik blijf op zo’n 150bpm.” Ton heeft een winnaarsmentaliteit, hij houdt ervan om te knallen. Regen en kou kunnen hem niet in de weg zitten. Zijn adagio ’gewoon doortrappen tot aan de finish’ Dat heeft hij laten zien tijdens de Tour de France in 2019, waar ik hem heb leren kennen. Inmiddels heeft hij ook de Vuelta ‘gedaan’, de coast to coast gefietst en The Ride.
Inhalen
Vooraf hebben we uiteraard het rittenschema van de Giro bestudeerd. Dan blijkt dat de dag vóór de finish in Sestriere is. Dat ligt zo’n 700 kilometer noordelijk ten opzichte van Rome. Voor ons is dat een transfer die we onmogelijk kunnen maken. Dus hebben Jan samen met de begeleiders Walter en Dwight, een alternatief bedacht. Als we in Albanië 2 ritten samenvoegen, winnen we een dag en kunnen we de finish dag van Rome eerder in ons parcours opnemen. Dat zal dan op donderdag 15 mei zijn.
Marieke van Roden is de masseur van een vijftien-koppige ploeg amateurwielrenners. Deze groep goedgetrainde wielerliefhebbers fietst een dag voorafgaand aan de Giro d’Italia vrijwel het gehele parcours van de professionals.
Marieke heeft een eigen praktijk in Arnhem (Sport)masseur en ademcoach ‘Lijf en Brein’) en deelt haar ervaringen op deze sportieve tocht met de lezers van ArnhemSports.nl.
Meer over Marieke in dit bericht: Marieke van Roden, Arnhem in de Giro d’Italia.
Eerdere bijdragen van Marieke op ArnhemSports.nl: