Historie Scaramouche

Arnhem was vroeger een rijke stad en daar lijken schermers goed te gedijen. Zo telde de schermwereld tussen 1900 en 1950 maar liefst zeven schermverenigingen: vier burgerverenigingen, zoals dat toen genoemd werd en drie militaire verenigingen. Zo was er in 1895 al een eerste burgervereniging, bestaande uit vrouwen van militairen.

Scaramouche is ontstaan vanuit de krijgsmacht. Dat betekende bijna per definitie dat er alleen op sabel geschermd werd. Vanuit die situatie is Scaramouche op enig moment een burgervereniging geworden. De naam Scaramouche komt van een film uit 1952 die zo heette. Daarin werd volop geschermd, vandaar de keuze voor deze naam.

“Scaramouche is ooit met tien mensen begonnen, maar in de loop der jaren zijn we fors gegroeid. We waren ook succesvol: we organiseerden de Airborne Trophy in het Stadhuis van Arnhem en kijk naar afgelopen Olympische Spelen, waar onze schermer Tristan Tulen naar afgevaardigd werd. Op enig moment zaten we op tweehonderd leden.”

“In 2014 ontstond er een scheiding in de Arnhemse schermwereld. Er kwam een tweede vereniging bij. Op zich is daar niets mis mee, maar zij hadden een nadrukkelijke commerciële inslag, terwijl wij veel meer een traditionele vereniging zijn. Dat heeft ons wel een flink aantal leden gekost.”

Leden van Scaramouche

Schermen is niet echt een goedkope sport. De grootste kosten zitten in de outfit. Zo kosten een schermvest en schermbroek zo’n € 500. De kosten van het wapen liggen tussen de € 150 en € 180. De schermkleding en de wapens zijn in het begin gewoon te lenen en te huren op de club. In de loop van de tijd kun je ook je eigen echte uitrusting langzaam maar zeker gaan aanschaffen.

“Als je kijkt naar wie er bij ons schermt, dan is het inderdaad zo dat de kosten ook wel een beetje van invloed zijn op ons ledenbestand. Je ziet bij ons veel hoger opgeleiden. Aan de andere kant zijn wij een hele sociale vereniging en is ons uitgangspunt dat iedereen die wil schermen bij ons terecht kan.”

“Zo hebben wij zo’n tien recreatieve schermers, die echt voor hun plezier schermen. Maar iedereen wil wel eens een partijtje winnen: of op een toernooi, of in een wedstrijd of binnen een competitie. Zo ook bij ons. Wij noemen dat de wedstrijdschermers, waarvan we er zo’n zestig hebben.”

“Tot slot hebben we ongeveer tien toppers, de topsporters, die echt op hoog niveau acteren. Ook die kunnen we als vereniging goed begeleiden. Zo hebben we naast een vaste trainer ook een krachttrainer voor hen ingehuurd. O ja, we hebben ook nog zo’n tien veteranen! Dat is een geheel eigen groep, die met elkaar naar toernooien gaan. Op 17 en 18 mei 2025 houden we zelfs een NK-equipe Kampioenschappen op Valkenhuizen.”

“Mensen met een beperking zijn bij ons zeker welkom. Zowel rolstoelers als mensen met andere beperkingen. We werken tevens samen met AM Support, de jongerenwerk organisatie in Malburgen. Zij werken veel met jongeren met een niet-westerse achtergrond. Met hen hebben we ook geschermd, al is dat de laatste tijd wel wat verwaterd, wat we jammer vinden. Want ik zei het al: iedereen die wil schermen kan bij ons terecht.”

“Alle trainers krijgen betaald bij ons. En hoewel het bij ons ook om de prestaties gaat, zijn we vooral één grote familie, is het een gezellige vereniging. Maar iedereen knokt natuurlijk voor zijn plekje!”

“Wij hebben als Scaramouche ook vertrouwenspersonen. Een externe vertrouwenspersoon, maar binnen de club zelf hebben we een vertrouwenscontactpersoon. Zij is bij iedereen bekend en zij kent iedereen.”

“De verhouding tussen jongens-meisjes, mannen-vrouwen is ongeveer 60 om 40. Op sabel (we kennen een degen, sabel en floret als wapens) is het net andersom, maar er zijn meer degen- dan sabelschermers, alhoewel we steeds meer vrouwen ook op degen zien.”

Vrijwilligers bij Scaramouche

“We hebben niet te klagen over vrijwilligers. Zij worden op diverse plekken ingezet, zoals achter de bar, om de publiciteit te regelen, de Nieuwsbrief samen te stellen, van dat soort zaken. Dat gaat allemaal vrij soepel. Zo organiseren wij jaarlijks een BBQ voor hen en we zorgen altijd dat er bijvoorbeeld een attentie is wanneer zij zich voor bepaalde activiteiten hebben ingezet.”

Financiële situatie Scaramouche

“We zijn een financieel gezonde vereniging. Zo heb ik samen met mijn vrouw Mieke veel schermclinics gegeven en dat leverde inkomsten op. Maar goed, wij gaan beiden stoppen, dus daar moet een oplossing voor komen.”

“Daarnaast geeft het Sportbedrijf Arnhem een Sportkaart uit, bedoeld voor zo’n zesduizend HBO studenten uit de regio. Scaramouche is één van de deelnemende sportaanbieders. Via deze weg stimuleren wij jonge mensen om te gaan sporten en maken hierdoor de schermsport ook bekender. Een win, win, win situatie voor alle partijen. Op de donderdagmiddag wordt door ons schermen aan de jeugd van de Buitenschoolse Opvang aangeboden. Het geven van schermlessen aan deze kinderen levert ook weer extra inkomsten op voor de vereniging.”

“Wedstrijdschermers krijgen bij ons niet betaald, hooguit de reiskosten worden vergoed. De contributie is eigenlijk de belangrijkste inkomstenbron. Die bedraagt bij Scaramouche voor senioren € 37,70 per maand, jeugd betaalt per maand € 20,80. Daarnaast dien je lid te worden van de Koninklijke Nederlandse Algemene Schermbond (KNAS) en daar is de contributie € 72,30 voor senioren en € 36,15 voor de jeugd en dat bedrag is per jaar.”

“Aan de kostenkant valt het ook mee: we zitten hier samen met- en gehuurd van de Arnhemse Boogschiet Club Taxus, van hen is het gebouw. Toch blijft het kunnen beschikken over voldoende financiële middelen wel een zorgpunt.”

De toekomst van Scaramouche

“Waar we over vijf jaar willen staan? Ik hoop dat we dan meer leden hebben, dat onze ledenwerving als geslaagd kan worden beschouwd. Daarnaast hoop ik dat we het aantal topsporters kunnen uitbouwen, die dan uiteindelijk op de Olympische Spelen terecht zullen komen. Wij doen op dit moment al veel aan talentontwikkeling. In die programma’s krijgen de talentvolle schermers fysieke training vanuit Topsport Gelderland.”

“Hopelijk blijft ook NOC*NSF onze toppers zoals de broers Tristan en Rafaël Tulen ondersteunen. Met NOC*NSF en de Schermbond hebben we ook afgesproken dat wij op de zondag op onze locatie als Nationaal Training Centrum mogen fungeren. Maar daar is wel extra subsidie voor nodig, aangezien we daarvoor twee externe trainers voor aangetrokken hebben. En die middelen staan helaas onder druk.”

“Hoe ik Scaramouche zou willen typeren? Als een hele gezellige vereniging!”