februari 5, 2025
Vriend en vijand verrast

n van de leuke dingen aan voetbal blijft toch de onvoorspelbaarheid. Gezien het wanpresteren van Vitesse in een reeks wedstrijden lag een ruime nederlaag bij promotie-kandidaat Excelsior Rotterdam voor de hand. Maar de ploeg van trainer John van den Brom verraste vriend en vijand door met 3-1 te winnen.

Dit succesje is natuurlijk bijzonder leuk voor de trainer, zijn selectie en alle andere betrokkenen bij de club. Maar ik was toch vooral blij voor de weer massaal meegereisde uitsupporters. Bij Excelsior hadden die de beschikking over een mooi uitvak achter het doel waar Vitesse in de eerste helft naartoe speelde. Tot hun verbazing en vreugde zagen zij in de beginfase de ene na de andere gevaarlijke Vitesse-aanval op dat doel afrollen. Binnen iets meer dan een kwartier konden zij al twee keer juichen: 0-2 via twee fraaie treffers, een ongekende luxe. Het was de voorbode van een  overwinning die nooit echt in gevaar kwam en ongetwijfeld voor een optimale stemming tijdens de terugreis zal hebben gezorgd.

Je zou geneigd kunnen zijn om te stellen dat spelers en trainer met de goede prestatie in Rotterdam ondergetekende als somber gestemde analyticus in zijn hemd hebben gezet. Daar is het echter nog te vroeg voor, er kan sprake zijn van een positieve uitschieter. Dat hoop ik trouwens niet, ik ben Vitessesupporter genoeg om er heel gelukkig mee te zijn, als het ongelijk van mijn pessimisme wordt bewezen.

Van den Brom volgde trouwens in deze wedstrijd voor een deel de lijn die ik voor de rest van het seizoen had aanbevolen: veel investeren in en wedstrijdminuten gunnen aan zich aandienende jeugdige talenten en proberen om hen beter te maken. Met Egbring, Koller, Zarrouk en Huisman had de trainer vier van die jonkies in de basis staan. Ook de kort voor tijd ingevallen Zonneveld en de na de competitiestart buiten beeld geraakte Tahoui en  Dokunmu reken ik tot de groep piepjonge spelers met wellicht groeipotentie.

Tot de groep iets oudere jongeren behoort De Regt met zijn eenentwintig jaar. Twee seizoenen geleden, op 10 december 2023, maakte hij als twintigjarige in de thuiswedstrijd in de Eredivisie tegen Heracles Almelo zijn enige doelpunt voor Vitesse tot aan deze wedstrijd bij Excelsior. Ik vond hem toen talentvol. Een speler met snelheid, werklust en onbevangenheid. Wel met een wat rauwe techniek, waar hij nog aan moest schaven.

Twee columns geleden, na de wedstrijd bij FC Volendam, stelde ik vast dat De Regt nog steeds dezelfde technische fouten bleef maken en dat het onderhand tijd werd voor andere opties. Hij is toch blijven staan en zie, twee wedstrijden later maakt hij een mooie goal en heeft hij nog een aantal andere goede acties. Gaat hij mijn hoge verwachtingen van toen met de nodige vertraging alsnog inlossen of blijft zijn prestatie bij Excelsior een incident?

Het eerste doelpunt was een coproductie van de zeventienjarige Koller met een intelligent steekpassje en de intelligent positie kiezende, negentienjarige Huisman met een resolute diagonale schuiver. Koller had al wat meer minuten mogen maken en al eerder goede dingen laten zien. Huisman kreeg nog niet al te veel speeltijd en bewees nu voor het eerst dat hij als spits van waarde kan zijn. Niet alleen door het maken van die goal, maar ook op een aantal andere momenten.

De trainer had in het doel verrassenderwijs de voorkeur gegeven aan Van Sas in plaats van Bramel. Dat pakte goed uit, want Van Sas speelde een uitstekende wedstrijd. Hij verrichtte een serie goede reddingen en was resoluut in zijn spelvoortzettingen. Op dat laatste punt vind ik hem sterker dan de vaak treuzelende Bramel, verder zijn de twee gelijkwaardig. Aangezien Van Sas een huurling (van Feyenoord) is, zou ik als ik Van den Brom was verder toch voor de bij Vitesse onder contract staande Bramel kiezen.

Van den Brom leek het nog spannend te willen maken met zijn wissels. Vooral door ruim een kwartier voor tijd Koller te vervangen door Van Duivenbooden. Wat ziet de trainer toch in deze speler, die er als spits niets van bakt, maar sowieso geen middenvelder is? Ook de vervanging na een uur op het middenveld van Zarrouk door Tsingeras was een verzwakking. De Griek is goed begonnen bij Vitesse. Hij heeft inzicht, maar intussen is gebleken dat hij snelheid tekort komt en in grotere ruimtes verzuipt. Was Zarrouk op? Zo niet, dan had ik hem laten staan. Verder verving de trainer vijf minuten voor tijd Macheras nog door Hoogewerf. De Griekse linkerspits speelde zeer matig, maar zijn vervanger heeft bij zijn weinige optredens nog nooit iets laten zien. Ook in deze korte tijd was een goede kans weer niet aan hem besteed.

Waarom aanvoerder Büttner niet speelde, heb ik nergens gehoord of gelezen. En voor de vervanging in de rust van de op Büttners linksbackplaats spelende Cornelisse door Kreekels heb ik ook geen verklaring gehoord. Een krant als De Gelderlander heeft tijdens het perspraatje voor dan wel na de wedstrijd de gelegenheid om inhoudelijke vragen over opstellingen, vervangingen en tactiek te stellen, maar doet dat klaarblijkelijk niet of bericht daar niet van. Jammer.

Op maandagavond 10 februari volgt het thuisduel tegen FC Emmen. Een wisselvallige middenmoter, zeker geen wonderelftal. Interessant welk Vitesse we tegen de Drenten gaan zien: dat van de wedstrijd tegen Excelsior Rotterdam of dat van de belabberde serie daarvoor.

Excelsior Rotterdam-Vitesse 1-3

  1. Huisman 0-1, 16. De Regt 0-2, 72. Yegoian 0-3, 90. Duijvestijn 1-3