Nicky Hofs. Voetbaldier in hart en nieren. Natuurlijk, Vitesse is zijn club, al vanaf de tijd dat hij als ‘jong piemke’ regelmatig met zijn vriendjes kruip-door sluip-door de jongenstribune van Monnikenhuize wist te bereiken. Vitesse. Hij had er nog wel een tijdje willen blijven. Maar het liep anders. Voorlopig tot en met december helpt hij een andere liefde van hem door een lastige periode: MASV. De club die het afgelopen jaar door het ene na het andere drama getroffen werd en hoofdtrainer Hans van de Haar sinds half augustus wegens een herseninfarct moet missen.
Over het verzoek van zijn zwager en technisch directeur van MASV Jaimy Vahlkamp of Nicky de club niet uit de brand zou willen helpen, hoefde Hofs niet lang na te denken. “Ook MASV is mijn cluppie, ik kom er al veertien jaar over de vloer”, aldus de 42-jarige in Klarendal geboren Hofs. “Nadat Hans van de Haar helaas moest uitvallen kreeg Jaimy dispensatie van de KNVB om op de bank te mogen zitten. Hij vroeg mij toen of ik de trainingen wilde doen. Ik heb alle trainer licenties, dus dat wilde ik wel en ben vervolgens tijdens de wedstrijden naast hem op de bank komen zitten. Voorlopig tot december, daarna kijken we verder, waarbij we natuurlijk allemaal hopen dat Hans dan hersteld is.”
Vitesse 1 halen
Zes, zeven jaar was Nicky toen hij zich voor het eerst meldde bij een echte voetbalclub: Arnhemse Boys. Hofs: “Voetbal is mijn leven, altijd geweest. Heb ook nooit ergens anders aan gedacht en tot nu altijd met plezier. Ik heb bij de Arnhemse Boys zo’n beetje de hele jeugd doorlopen, totdat ik op een gegeven moment gescout werd door Vitesse. De Vitesse Academie had toen nog geen C-junioren. Dat betekende dat ik vervolgens bij de amateurvereniging Vitesse 1892 in de C-junioren mijn wedstrijden speelde en bij Vitesse Betaald de rest van de week meetrainde met de B-junioren.”
De Vitesse Academie was als het uitkomen van een droom voor de jonge Nicky. Hofs: “Ja, natuurlijk! Ik ben een jongen uit Klarendal en ik ging vaak met mijn vriendjes stiekem voetballen op het trainingsveld van Vitesse. En op de jongenstribune van Monnikenhuize keken we naar Theo Bos, Glenn Helder, Roy Makaay, Edward Sturing, noem maar op. Als je dan op de Vitesse Academie mag komen, dan is dat natuurlijk fantastisch!” Over de vraag of hij toen al een bepaald doel voor ogen had hoeft Hofs geen seconde na te denken. “Vitesse 1 halen.
Ik stond toen bekend als een talentvolle voetballer en toen ik op de Academie zat is er ook wel interesse van Ajax voor mij geweest. Dat was weliswaar eervol, maar de reisafstand was natuurlijk wel een probleem. Mijn vader werkte hard en dat zou betekenen dat mijn moeder dan iedere keer op en neer moest reizen naar Amsterdam, niet echt aantrekkelijk natuurlijk. Daarnaast speelde bij ons in het gezin de factor kind kunnen zijn ook mee om die keuze in ieder geval niet te maken.”
Francis
Nicky Hofs had in die tijd geen eenvoudige relatie met zijn ouders. “Mijn vader was een hele kritische man”, vertelt Hofs. “Dat heeft mij gevormd, ik had dat ook wel nodig. Maar aan de andere kant gaf het ook een bepaalde druk.”
Op 16-jarige leeftijd ging Nicky het huis uit. Hij ging even bij zijn oom wonen, daarna kwam hij intern in Papendal terecht. Het waren daar met name de weekenden waar Hofs niet prettig op terugkijkt. “Dan zat je daar alleen, alle jongens gingen naar huis.” Hij had toen al drie jaar verkering met Francis, de vrouw waarmee hij inmiddels al 25 jaar getrouwd is en zij besloten om samen bij haar ouders in te trekken. Hofs: “Na een jaar zijn Francis en ik samen gaan wonen. Ik heb erg veel aan haar en mijn schoonouders te danken.”
In 2001 werd de ultieme droom van Hofs werkelijkheid: hij kwam in de selectie van Vitesse. Hij speelde daar vier seizoenen lang, maar in 2005 kwam Feijenoord langs en Hofs tekende. Een Arnhemse jongen die in Rotterdam terecht komt: is dat het mooiste moment geweest in de carrière van Hofs? “Oei”, antwoordt Hofs. “Het was een mooi moment dat ik bij zo’n grote club kon komen, maar ik kijk terug op zóveel mooie momenten! Mijn debuut met Vitesse in het Gelre Dome bijvoorbeeld, notabene tegen NEC, maar ook dat we met Jong Oranje onder Foppe de Haan Europees kampioen werden, de wedstrijd die ik bij het Nederlands Elftal mocht spelen, allemaal hoogtepunten voor mij.”
Over zijn dieptepunten hoeft hij minder lang na te denken. Hofs: “Mijn blessures. De eerste keer toen ik mijn kruisband scheurde bij Vitesse ben ik aardig doorgekomen, na zes maanden speelde ik weer. Maar toen de tweede keer bij Feyenoord mijn voorste kruisband afscheurde is het nooit meer echt goed gekomen met die knie. Ben toen veel te snel weer begonnen, mijn eigen fout.”
Joseph
Vanaf dat moment brak er een rommelige periode in zijn voetbalcarrière aan. In 2009 keerde Hofs weer terug naar Vitesse, vertrok daar weer om in 2010 een seizoen bij Limassol op Cyprus te spelen en via opnieuw Vitesse en nog een staartje Willem II stapte Hofs in 2013 definitief over naar het trainersvak. Bij MASV, waar hij assistent-trainer was en er ook speelde én bij de jeugd van Vitesse. Hofs: “Ik kon toen kiezen om of de scouting in te gaan of de richting van trainer.
Ik had al snel in de gaten dat het scouten niets voor mij was, dus toen ben ik gaan trainen. Al heel snel kwam ik er achter dat ik dat leuk vond. Zeker toen Joseph Oosting Vitesse O-17 kwam trainen: toen begon ik het vak héél erg leuk en interessant te vinden. Joseph heeft mij heel veel geleerd. Het plannen van trainingen bijvoorbeeld, dat was een stukje wat ik echt nodig had. Vaak begon ik de avond ervoor een training samen te stellen, hij heeft mij geleerd dat je dat heel gestructureerd in de week, dus op tijd moest doen. Vanaf dat moment realiseerde ik mij dat ik nu ook door wilde gaan en hoofdtrainer wilde worden.”
“Op een gegeven moment mocht ik ook met Mo Allach de analyses van het eerste doen voor de staf en Henk Fräser, waardoor ik mij ook weer doorontwikkelde. Vervolgens sloot ik vanuit de Academie op het veld aan bij de trainingen en ben toen doorgegaan als assistent-trainer bij Vitesse. Vanaf O17 tot aan Vitesse heb ik eigenlijk altijd met Joseph samengewerkt. Samen met hem heb ik toen nog in 2017 in De Goffert de Beker gewonnen; mijn eerste prijs als trainer! Ik zie hem nog steeds, we zijn vrienden voor het leven geworden.”
Moeilijk
Hofs heeft als assistent-trainer van Vitesse nogal wat trainers meegemaakt. “Met allemaal hun eigen cultuur en speelstijlen”, aldus Hofs. “Fräser, Sloetski, Edward Sturing, Oosting, Thomas Letsch en op het eind nog met John van den Brom, allemaal trainers met hun eigen aanpak en cultuur. Van iedereen heb ik geleerd, maar van Joseph toch het meest.” Tot welke stijl heeft dat geleid voor Hofs zelf? Hofs: “Dat winnen het belangrijkste is. Ik streef altijd naar mooi voetbal, maar als we met lelijk spel kunnen winnen, dan doen we dat. Maar ik wil ook ontwikkelen. Bij O21 wilde ik de speelstijl van het eerste erin brengen.”
Alles veranderde in 2025 bij Vitesse. De komst van alweer nieuwe en buitenlandse eigenaren leidde bij perspresentaties tot mooie volzinnen over hun plannen met de club. Vooral de statements dat ‘Vitesse weer de club van de regio en de Arnhemmers moest worden’ stond in zeer schril contrast met het vervolgens niet verlengen van de contracten van Vitesse-iconen John van den Brom, maar ook Nicky Hofs.
Iedereen die Hofs kent, weet dat hij door de onpersoonlijke mededeling van Timo Braasch diep en diep in zijn hart geraakt is. Hofs: “Ik heb het er heel moeilijk mee gehad. Maar eigenlijk wil ik er niet teveel over zeggen, ik wil de club en de supporters niet beschadigen. Mensen maken keuzes. Een klein groepje weet hoe het gegaan is, hoe kil en onzorgvuldig. En oneerlijk, door tegen de supporters te zeggen dat Nicky Hofs zelf niet verder wilde. Maar ik denk dat ik het een plekje heb kunnen geven, ben er nu wat rustiger onder.”
Theo
Zondag 26 oktober ontvangt MASV op Sportpark Malburgen-West de nummer veertien in de vierde klasse C, Mierlo Hout. MASV doet het lekker, staat derde. De club loopt weg met Hofs op de bank, hijzelf heeft er ook lol in. Hofs: “MASV is mijn cluppie. Ik doe het graag en als Hans weer terugkomt dan zie ik wel weer verder. Ik wil wel bezig zijn, dus assistent-trainer hier zou voor mij geen probleem zijn.”
“Mijn zwager Jaimy heeft goed werk verricht, de spelersgroep bestaat uit een mooie mix van ervaring en aankomend talent. Ik zie deze groep wel om de bovenste plek meedoen, we moeten echt voor een periode gaan.” Hofs vervolgt: “Er wordt wel eens negatief naar MASV gekeken, hetgeen ik niet altijd terecht vind. Het klopt dat we wel regelmatig te heftig reageren op de scheidsrechters, er is ook wel eens een wedstrijd gestaakt. Daar moeten we van af. Francis en ik voeden onze kinderen op door ze respect voor anderen mee te geven, dus moeten we op het veld ook het goede voorbeeld geven.”
MASV. Een mooie club, met een gepassioneerde trainer. Maar het antwoord van Nicky Hofs op de vraag welke droom hij nog zou willen realiseren, spreekt boekdelen. “Hoofdtrainer in het Gelre Dome te zijn. Zodat ik Theo Bos kan laten zien dat hij trots op mij kan zijn.”
Zondag 26 oktober: MASV – Mierlo Hout. Aanvang 14.00 uur, Sportpark Malburgen-West